Filtrazio eta espekulazio batzuen arabera, espero den iPhone 15 serieak aldaketa nahiko interesgarriak izango dituela espero da. Cupertino erraldoiaren inguruko gertaerak interesatzen bazaizkizu, ziurrenik oso ondo dakizu iPhone 15 Pro-ren kasuan, Apple-k titaniozko markoak aukeratu zituela orain arte erabilitako altzairu herdoilgaitzaren ordez. Lehen aldiz, sagar telefono bat ikusi beharko genuke titaniozko gorputza duena. Erraldoiak gaur egun horrelako zerbait eskaintzen du, adibidez, Apple Watch Ultra erloju adimendun profesionalaren kasuan.
Hori dela eta, artikulu honetan, zentratu gaitezen egungo eta etorkizuneko iPhoneen gorputzaren alde onak eta txarrak. Esan dugunez, iPhone 15 Pro-k itxuraz titaniozko gorputza eskainiko du, aurreko "Pro"-k altzairu herdoilgaitzean oinarritzen zen bitartean. Materialak beraiek nola desberdinak diren irakur dezakezu behean erantsitako artikuluan.
Altzairu herdoilgaitza
Lehenik eta behin, ikus diezaiogun oraingo iPhone Pro, lehen aipatutako altzairu herdoilgaitza erabiltzen duena. Industria honetan nahiko ohikoa den praktika da. Altzairu herdoilgaitzak abantaila eztabaidaezin ugari dakartza, zalantzarik gabe, erabilgarriak izango direnak. Beraz, nahiko hedatuta dagoen materiala da. Horrek oso oinarrizko abantaila dakar berekin: ekonomikoki onuragarria da eta batez ere prezio/errendimendu erlazioari dagokio. Altzairuaren kasuan, gogortasun ona eta iraunkortasuna ere tipikoak dira, baita marradura erresistentzia ere.
Baina esaten den bezala, distira egiten duen guztia ez da urrea. Kasu honetan ere, gabezia batzuk aurkituko genituzke, zeinetan, aitzitik, lehian dagoen titanoa guztiz nagusi den. Altzairu herdoilgaitza zertxobait astunagoa da, eta horrek gailuaren pisu osoa eragin dezake. Alde horretatik, ordea, egokia da errekorra zuzentzea. Aldo herdoilgaitza vs. titaniozko bezelak, zalantzarik gabe gailuaren ondoriozko pisuan eragina izango duen arren, ez du alde handirik egingo. Bigarren desabantaila herdoilarekiko sentikortasuna da. Ez utzi izenak engaina: altzairu herdoilgaitza ere herdoildu daiteke. Materiala herdoilarekiko erresistentea den arren, urrun dago horren aurka immunea, eta hori kontuan hartu behar da. Bestalde, horrelako zerbait ez da batere aplikatzen sakelako telefonoen kasuan. iPhoneak korrosioa izan dezan, muturreko baldintzetara jasan beharko luke, eta hori ez da guztiz ohikoa gailuaren helburua kontuan hartuta.
Titan
Beraz, goian aipatu dugun bezala, iPhone 15 Pro titaniozko marko batekin gorputz batekin etorri behar da. Informazio zehatzagoaren arabera, zehazki, titanio broshed delakoa omen da, kasualitatez aipatutako Apple Watch-aren kasuan ere aurki daitekeena. Beraz, ukitzeko material nahiko atsegina da. Horrek, noski, beste abantaila ugari dakartza, eta horregatik Applek aldatzeko joera du. Lehenik eta behin, aipatu behar da titanioa atseginagoa izateaz gain, luxuagoa ere badela, Pro modeloen filosofiarekin batera doana. Beste abantaila batzuk ere emango dizkie Apple telefonoei. Adibidez, goian aipatu dugun bezala, titanioa arinagoa da (altzairu herdoilgaitzarekin alderatuta), eta horrek gailuaren beraren pisua murriztu dezake. Hala ere, iraunkorragoa da eta hipoalergenikoa eta antimagnetikoa izateagatik ere egozten da. Baina gutxi-asko argi dago ez dela Appleren ezaugarri horiei buruz aipaturiko luxu eta iraunkortasun markari buruz baizik.
Baina titanioa ez dago altzairu herdoilgaitza bezain hedatuta, eta horrek azalpen nahiko sinplea du. Materiala garestiagoa eta prozesatzeko zailagoa da, eta horrek erronka gehigarriak dakartza. Beraz, kontua da funtzio hauek nola eragingo dioten iPhone 15 Pro-ri. Momentuz, ordea, espero dezakegu Apple telefonoen egungo balorazioa ez dela asko aldatuko. Baina sagar ekoizleek gehiago kezkatzen dutena marraduraren suszeptibilitatea da. Orokorrean ezaguna da titanioak errazago marratzen duela. Hori da jendea kezkatzen duena, bere iPhonea ez dadin diru kopuru handi baten truke marradura-biltzaile handi gisa amaitzen, eta horrek aipatutako abantaila guztiak ezeztatu ditzake.
Zer da hobea?
Bukatzeko, oraindik funtsezko galdera bat dago. Hobe al da altzairu herdoilgaitzezko edo titaniozko markoa duen iPhone bat? Honi hainbat modutara erantzun liteke. Lehen begiratuan, espero den aldaketa norabide onean urrats bat dela dirudi, diseinuari, ukimenari edo iraunkortasun orokorrari dagokionez, zeinetan titanioak besterik gabe irabazten du. Eta bete-betean. Dena den, goian adierazi dugun bezala, materialaren prezioari buruzko kezkak daude, ziurrenik marradurak izateko duen suszeptibilitatearekin lotuta.
Ez dut ulertzen, honelako artikulu bat idatzi behar baduzu, zergatik ez diozu lehenik eta behin aditu bati material hauei buruz galdetzen. Jakina dakizu honetaz, maitea, ondo egongo zinateke duraluminoz egindako iPhone batekin norbaitek horretarako nahikoa polita emango badizu, baina honela, zentzurik gabeko burugabekeria besterik ez da.
Besterik gabe, titaniozko bezela baten gainazala oso litekeena da anodizatua izatea. Titanioak berez urradura-erresistentzia oso sendoa du (zoritxarrez, orban desatseginak oxidatzen ditu) eta ez dago inolako "arrastaketarik" izateko arriskurik, altzairu herdoilgaitza baino erresistenteagoa den magnitude ordena bat da, benetan oso erraz marrazten baita.
Hala ere, titaniozko anodizazioa da itxura belusatsu hori emango diona eta urradura erresistentzia areagotuko duena. Anodizazio-teknologia batzuk (anodizazio gogorra) diamante batek bezain gogorrak izan daitezke (nahiz eta ez dudan benetan sinesten).
Pena da wolframioa prozesatzeko eta fabrikatzeko hain metal zaila izatea. Tungsteno erloju bat daukat eta bai gorputza bai zafiro kristala ez dira urratu eguneroko jantzi ondoren. Dena den, iPhone interesgarria izango litzateke, wolframioz eta zafiroz egina. :)
Eta are hobea izango litzateke uretatik. Inoiz ez da marrazten. Ikusi, Tip?!