Itxi iragarkia

Steve Jobsen bizitza eta lorpenak hain zehatz-mehatz eztabaidatu dira azken egunetan, non dagoeneko ondo ezagutzen ditugu. Askoz interesgarriagoak dira orain Jobs pertsonalki ezagutu eta urtez urte mundua txunditzen zuen dortoka beltzeko zaldun gisa baino beste modu batera ezagutu zuten pertsonen oroitzapen eta istorio ezberdinak. Halako bat Brian Lam da, Jobsekin asko bizi izan duen editorea.

Ekarpen bat ekartzen dizuegu Lam-en bloga, non Gizmodo zerbitzariaren editoreak Appleren sortzailearekin berarekin izandako esperientzia pertsonalak zabal deskribatzen dituen.

Steve Jobs beti izan da atsegina nirekin (edo zoroaren damua)

Steve Jobs ezagutu nuen Gizmodo-n lanean ari nintzela. Beti jaun bat izan zen. Niri gustatzen zitzaidan eta Gizmodo gustatzen zitzaion. Eta bera ere gustatu zitzaidan. Gizmodo-n lan egiten zuten nire lagun batzuek "garai onak" bezala gogoratzen dituzte egun haiek. Hori guztia gaizki joan baino lehen zegoelako, iPhone 4 prototipo hori aurkitu baino lehen (hemen jakinarazi dugu).

***

Steve All Things Digital konferentzian ezagutu nuen lehen aldiz, non Walt Mosberg Jobs eta Bill Gates elkarrizketatzen ari zen. Nire lehiaketa Engadget-eko Ryan Block izan zen. Ryan eskarmentu handiko editorea zen inguruan begiratzen ari nintzen bitartean. Ryanek Steve bazkarian ikusi bezain laster, berehala korrika egin zuen agurtzera. Minutu bat geroago ausardia hartu nuen gauza bera egiteko.

2007ko mezu batetik:

Steve Jobs ezagutu nuen

Steve Jobsekin topo egin genuen duela pixka bat, All Things D konferentzian bazkaltzera nindoala.

Uste nukeena baino altuagoa eta nahiko beltzarana da. Nire burua aurkeztera nindoan, baina orduan pentsatu zuen ziurrenik lanpetuta zegoela eta ez zuela molestatu nahi. Entsalada bat hartzera joan nintzen, baina orduan konturatu nintzen nire lanean apur bat aktiboagoa izan beharko nuela behintzat. Erretilua jarri nuen, jendetzaren artean bultzatu eta azkenean nire burua aurkeztu nuen. Ez da gauza handirik, kaixo bakarrik esan nahi nuen, Gizmodoko Brian naiz. Eta zu zara iPod-a sortu duzuna, ezta? (Ez dut bigarren zatia esan.)

Steve pozik zegoen bilerarekin.

Gure webgunea irakurtzen duela esan zidan. Egunean hiruzpalau aldiz esaten dute. Erantzun nion bere bisitak estimatzen nituela eta iPodak erosten jarraituko nuela bisitatzen jarraitzen zuen bitartean. Bere blog gogokoena gara. Benetan momentu polita izan zen. Steve interesatuta zegoen eta bitartean pixka bat "profesionala" ikusten saiatzen nintzen.

Benetako ohorea izan zen kalitatean zentratuta dagoen eta gauzak bere erara egiten dituen gizon batekin hitz egitea eta gure lana ontzat ematen ikustea.

***

Urte batzuk geroago, Steveri posta elektronikoa bidali nion Gawkerren birdiseinua nola zihoan erakusteko. Ez zitzaion gehiegi gustatu. Baina guri gustatzen zitzaigun. Gehienetan behintzat.

Egilea: Steve Jobs
Gaia: Re: Gizmodo iPad-en
Eguna: 31eko maiatzaren 2010
Nori: Brian Lam

Brian,

Niri zati bat gustatzen zait, baina ez gainerakoa. Ez nago ziur informazio-dentsitatea nahikoa den zuretzat eta zure markarentzat. Pixka bat egunerokoa iruditzen zait. Asteburuan gehiago aztertuko dut, gero iritzi baliagarriagoak eman ahal izango dizkizut.

Gustuko dut zuek egiten duzuena gehienetan, irakurle arrunta naiz.

Steve
Nire iPadetik bidalia

Brian Lamek 31eko maiatzaren 2010n erantzun zuen:

Hona hemen zirriborro bat. Gizmodoren arabera, iPhone 3G abiaraztearekin batera abiarazi beharko litzateke. Egunero bisitatzen ez gaituzten irakurleen %97rentzat erabilerrazagoa izan dadin…”

Garai hartan, Jobs argitaletxeak saihestuz aritu zen, iPad-a egunkariak eta aldizkariak argitaratzeko plataforma berri gisa aurkeztuz. Hainbat argitaletxetako lagunengandik jakin nuen Stevek Gizmodo aipatu zuela sareko aldizkari baten adibide gisa bere aurkezpenetan.

Inoiz ez nuen imajinatu Jobsek edo Appleko inork, Jon Ivek bezala, gure lana irakurriko zuenik. Oso arraroa zen. Perfekzioarekin obsesionatuta dagoen jendeak perfektua ez omen den zerbait irakurtzen du, baina irakurgarria. Gainera, barrikadaren beste aldean egon ginen, Apple garai batean zegoen bezala.

Hala ere, Applek gero eta gehiago aurrera egin zuen eta aurretik kontra zegoena aldatzen hasi zen. Banekien denbora kontua zela talka egin arte. Hazkundearekin arazoak etortzen dira, luze gabe jakin behar nuen bezala.

***

Denbora librea izan nuen Jasonek (Brianen lankidea galdutako iPhone 4 - arg.) iPhone berriaren prototipo bat eskuetan jarri zuenean.

Horri buruzko artikulua argitaratu genuenetik ordubetera, telefonoak jo zuen. Appleren bulegoko zenbakia zen. PR saileko norbait zela uste nuen. Baina ez zen.

"Kaixo, hau da Steve. Benetan nahi dut nire telefonoa itzultzea”.

Ez zuen tematu, ez zuen galdetu. Aitzitik, atsegina zen. Erditik behera nengoen, uretatik itzultzen nintzelako, baina azkar errekuperatu ahal izan nintzen.

Stevek jarraitu zuen:Eskertzen dizut gure telefonoarekin nahastea eta ez nago zurekin haserre, galdu duen saltzailearekin nago. Baina telefono hori itzuli behar dugu, ezin dugulako esku okerretan bukatzea".

Kasualitatez jada esku okerretan zegoen galdetu nion.

"Hori egin dezakegun bi modu daude" esan zuen "Norbait bidaliko dugu telefonoa har dezan..."

"Ez daukat" erantzun nion.

"Baina badakizu nork duen... Edo legezko bideen bidez konpondu dezakegu".

Horrela, egoera osotik urruntzeko aukera eman zigun. Nire lankideekin horri buruz hitz egingo nuela esan nion. Eskegi baino lehen galdetu zidan: — Zer iruditzen zaizu horretaz? erantzun nion: «Ederra da».

***

Hurrengo deian esan nion telefonoa itzuliko geniola. "Oso, nora bidaliko dugu norbait?" galdetu zuen. Honetaz hitz egin aurretik baldintza batzuk negoziatu behar nituela erantzun nion. Applek aurkitutako gailua berea zela baieztatu nahi genuen. Hala ere, Stevek idatzizko forma bat saihestu nahi zuen, egungo ereduaren salmentetan eragina izango zuelako. "Neure oinak tronpatzea nahi duzu" azaldu zuen. Agian diru kontua zen, agian ez. Sentsazioa nuen berak ez zuela zer egin nahi esan nahi, eta nik ere ez nuela esan nahi zer egin. Gainera, niretzat estaltzeko norbait. Steve Jobsi zer egin behar zuen esateko egoera batean nengoen, eta horretaz aprobetxatuko nuen.

Oraingoan ez zegoen hain pozik. Pertsona batzuekin hitz egin behar izan zuenez, berriro eskegi genuen.

Itzuli ninduenean, esan zuen lehenengo gauza hau izan zen: "Hey Brian, hona hemen zure munduko pertsonarik gogokoena." Biok barre egin genuen, baina gero buelta eman eta serio galdetu zuen: "Beraz, zer egiten dugu?" Erantzun bat prest nuen jada. "Gailua zurea dela dioen idatzizko baieztapenik ematen ez badiguzu, legezko bideen bidez konpondu beharko da. Berdin du, hala ere telefonoa zurea dela baieztatuko baitugu".

Steveri ez zitzaion hau gustatu. «Hau kontu serioa da. Paper batzuk bete eta arazo guztiak gainditu beharko baditut, horrek esan nahi du benetan lortu nahi dudala eta zuetako bat kartzelara joango dela».

Esan nuen ez genekiela telefonoa lapurtu izanari buruz eta itzuli nahi genuela baina Appleren berrespena behar genuela. Orduan, istorio honengatik kartzelara joango nintzela esan nuen. Momentu horretan, Steve konturatu zen ez nuela atzera egingo zalantzarik gabe.

Orduan dena oker samar joan zen, baina ez dut egun honetan xehetasunetan sartu nahi (artikulua Steve Jobs hil eta gutxira argitaratu zen - arg.) esan nahi dudalako Steve tipo bikaina eta zuzena zela eta ziurrenik ez zela. ohituta, ez duela lortzen eskatzen duena.

Itzuli ninduenean, hotz esan zidan gutun bat bidal zezakeela guztia baieztatzen. Esan nuen azken gauza hau izan zen: "Steve, nire lana gustatzen zaidala esan nahi dut; batzuetan zirraragarria da, baina batzuetan denen gustukoak ez diren gauzak egin behar izaten ditut".

Apple maite nuela esan nion, baina publikoarentzat eta irakurleentzat onena zena egin behar nuen. Aldi berean, nire tristura estaltzen nuen.

"Zure lana egiten ari zara" erantzun zidan ahalik eta atseginen, eta horrek hobeto sentiarazi ninduen, baina okerrago aldi berean.

Hori izan zitekeen Steve nirekin atsegina izan zen azken aldia.

***

Gertaera honen ostean asteetan dena pentsatzen egon nintzen. Egun batean editore eta lagun trebe batek galdetu zidan ea konturatu nintzen, txarra zen ala ez, Appleri arazo asko sortu genizkiola. Une batez pausatu eta Apple, Steve eta telefono berrian hainbeste lan egin zuten diseinatzaileengan pentsatu nuen eta erantzun nion: "Bai" Hasiera batean irakurleentzat egin beharreko gauza egokia zela justifikatu nuen, baina gero gelditu eta Apple eta Steveri buruz eta nola sentitzen ziren pentsatu nuen. Momentu horretan konturatu nintzen ez nengoela harro.

Lanari dagokionez, ez naiz damutuko. Aurkikuntza izugarria izan zen, jendeak maite zuen. Berriro egin ahal izango banu, telefono horri buruzko artikulu bat idazten lehena izango nintzateke.

Seguruenik telefonoa itzuliko nuke baieztapenik eskatu gabe. Galdu zuen ingeniariari buruzko artikulua ere erruki gehiagorekin idatziko nuke eta ez izendatuko nuke. Stevek adierazi zuen telefonoarekin ondo pasatu genuela eta horri buruz lehen artikulua idatzi zuen, baina baita gutiziatsuak ginela ere. Eta arrazoia zuen, benetan baikenuen. Garaipen mingarria izan zen, miopeak ginen. Batzuetan nahiko nuke telefono hori inoiz aurkitu ez izana. Hau da seguruenik arazorik gabe mugitzeko modu bakarra. Baina hori da bizitza. Batzuetan ez dago bide errazik.

Urte eta erdi inguruz, egunero pentsatu nuen hau guztia. Asko kezkatu ninduen, non ia idazteari utzi nion. Duela hiru aste konturatu nintzen nahikoa nuela. Barkamen gutun bat idatzi nion Steveri.

Egilea: Brian Lam
Gaia: Kaixo Steve
Eguna: 14ko irailaren 2011a
Nori: Steve Jobs

Steve, hilabete batzuk pasa dira iPhone 4 gauza osoa eta gauzak bestela joan izana nahiko nukeela esan nahi dut. Dirudienez, artikulua argitaratu eta berehala utzi beharko nuke hainbat arrazoirengatik. Baina ez nekien nola egin nire taldea behera bidali gabe, beraz, ez nuen egin. Ikasi dut hobe dela sinesten ez dudan lana galtzea, bertan jarraitzera behartuta egotea baino.

Barkamena eskatzen dizut eragindako arazoengatik.

B"

***

Steve Jobs gaztea ezaguna zen bera traizionatu zutenak ez barkatzeagatik. Duela egun batzuk, ordea, gertuko pertsona bati entzun nion jada dena mahai azpian sartuta dagoela. Ez nuen espero inoiz erantzunik jasotzea, eta ez nuen lortu. Baina mezua bidali eta gero, behintzat, nire burua barkatu nuen. Eta nire idazlearen blokeoa desagertu egin zen.

Ondo sentitu nintzen gizon jator bati esateko aukera izan nuela beranduegi izan baino lehen damutzen nuela.

.